نهج البلاغه

نامه 022-به ابن عباس 

سفارش به آخرت گرایی 

پس از یاد خدا و درود! 

همانا انسان گاهی خشنود می شود به چیزی که هرگز از دستش نمی رفت، و ناراحت می شود برای از دست دادن چیزی که هرگز به آن نمی رسید. ابن عباس! خوشحالی تو از چیزی باشد که در آخرت برای تو مفید است، و اندوه تو برای از دست دادن چیزی از آخرت باشد، آنچه از دنیا به دست می آوری تو را خوشنود نسازد، و آنچه در دنیا از دست می دهی زاری کنان تاسف مخور، همت خویش را به دنیای پس از مرگ واگذار.